ISU-ISU PINGGIR BANDAR

Antara isu pinggir bandar yang semakin ketara berlaku ialah isu tanah terbiar. Mengikut Jabatan Pertanian Malaysia, tanah terbiar dapat didefinisikan sebagai tanah darat atau tanah sawah yang berkeluasan minima 0.4 hektar ke atas bersambungan atau bertaburan yang merupakan tanah milik individu dan tidak ditanam atau diusahakan selama 3 tahun berturut-turut serta berpotensi untuk kegunaan pertanian.

PUNCA-PUNCA BERLAKUNYA TANAH TERBIAR

Faktor Fizikal

Perkara ini merujuk kepada bentuk muka bumi, topografi, hakisan, jenis tanah sama ada subur atau tidak, saiz tanah yang kecil, kekurangan prasarana dan sebagainya boleh mewujudkan kekangan kepada penawaran tanah. Begitu juga dengan faktor kesuburan tanah yang merosot dan masalah air yang tidak mencukupi akhirnya akan mewujudkan tanah terbiar.

Faktor Lokasi

Lokasi tanah pertanian seperti kemudahsampaian yang tinggi dan adanya sistem pengangkutan yang cekap berhampiran membolahkan tanah pertanian itu dapat diusahakan dan dimajukan. Menurut (Cadman dan Topping, 1995) Harta tanah adalah sangat unik dan setiap lokasi ada kriterianya yang tersendiri. Ini menunjukkan lokasi memainkan peranan penting.

Faktor Pemilikan Tanah

Di Negeri Sembilan, jenis milikan tanah yang dimiliki seperti tanah adat, tanah wakaf serta tanah rezab melayu juga boleh mendorong berlakunya tanah pertanian terbiar. Kajian yang dijalankan Ismail omar (1999) mengenai tanah Malay Agriculture Settlement (MAS) di Kampung Baru mendapati sekatan dan peraturan tertentu seperti syarat-syarat dan sekatan kepentingan telah mempengaruhi kelulusan mendapatkan pinjaman daripada bank.

 Faktor Umur dan Kewangan

Keupayaan umur juga menghalang keupayaan kewangan pemilik tanah. Ini jelas menunjukkan bahawa batasan usia dan kekangan modal telah menjadi punca tanah tidak diusahakan. Batasan usia tuan tanah tidak mengizinkan mereka menyertai program membangunkan tanah terbiar yang disarankan oleh Jabatan Pertanian mahupun FELCRA kerana mereka tidak  mempunyai kepentingan khusus terhadap usaha pembangunan.

Faktor Ekonomi

Faktor ekonomi yang didorong oleh perubahan struktur ekonomi seperti perkembangan pesat proses globalisasi telah menggugat peranan tanah sebagai sumber ekonomi masyarakat tempatan. Hal ini menarik minat golongan muda berhijrah ke kawasan bandar dan meninggalkan golongan tua di kawasan luar bandar. Maka, masalah ini menjadi punca berlakunya tanah pertanian terbiar.

KESAN-KESAN

Ekonomi

Pendapatan negara akan merosot dan menjadi rugi hasil daripada tanah pertanian terbiar kerana tanah merupakan aset pembangunan ke arah memperkaya hasil ekonomi negara. Selain itu juga, sesuatu kawasan akan menjadi mundur kerana pendapatan yang boleh terhasil daripada pembangunan tanah tidak dapat diperolehi.

Sosial

Sumber pendapatan penduduk terjejas dan akhirnya menjurus kepada berlakunya kemiskinan dan pengangguran di kalangan penduduk tempatan. Kawasan tanah terbiar seperti kawasan semak akan menjadi sarang atau tempat dalam melakukan kegiatan jenayah seperti merogol, menghisap dadah dan sebagainya. Mengancam keselamatan penduduk seperti  jenayah dan binatang-binatang buas

Alam Sekitar

Mencacatkan pemandangan persekitaran alam sekitarnya kerana dipenuhi semak-samun, belukar dan berkemungkinan menjadi kawasan perlupusan sampah haram yang dilakukan oleh penduduk setempat.

 LANGKAH-LANGKAH

Antara langkah yang perlu diambil bg seorang jururancang ialah jururancang perlu bijak menilai status sesuatu tanah dan jika sesuatu tanah itu tidak mempuyai pemilikan yang jelas maka tanah itu boleh diambil sebagai tanah kerajaan yang mana boleh dibangunkan dan digunakan untuk pembangunan masa hadapan. Selain itu juga, Pihak kerajaan perlu mengurangkan syarat-syarat pinjaman kewangan dan mengadakan program untuk menggalakkan tuan tanah mengusahakan tanah mereka. Selain itu, Peranan pihak berkuasa tempatan juga penting dalam menyokong dan memberi insentif untuk pembangunan tanah.

Tanah terbiar yang tidak diusahakan boleh mencacatkan pemandangan persekitaran.

Tanah terbiar menjadi tempat pelupusan sampah haram

TENTANG PERANCANGAN BANDAR

Profession perancangan bandar dan desa ini merupakan salah satu profesion yang penting dalam menggerakkan pembangunan, bukan hanya di negara Malaysia, malah di mana-mana negara maju yang lain.

Sama ada perancang bandar di peringkat Persekutuan, Negeri atau Pihak Berkuasa Perancang Tempatan, atau swasta peranan perancang bandar amat penting dalam memastikan pembangunan yang berlaku sentiasa bersifat ‘planning-led’ atau berasaskan perancangan yang rapi dan sempurna. Dalam keadaan begitu, barulah persekitaran petempatan yang berkualiti dapat dibina oleh semua pihak, dan yang pentingnya, ia dapat dirancang pada asalnya oleh para perancang bandar dan desa. Yang tidak menarik kebanyakan keputusan perancang bandar biasanya di pengaruhi oleh kuasa politik. So bila ada masalah sahaja perancang bandarlah yang dipersalahkan tetapi apabila perancangan itu berjaya tiada sesiapa pun yang tahu yang itu sebenarnya kerja pihak perancang bandar dan bukannya ahli politik.

Sejarah perancang bandar bermula pada tahun 1801 dengan tertubuhnya Jawatankuasa Penilai (Committee Of Assesors) di Pulau Pinang. Sumbangan awal Jawatankuasa ini ke arah bidang perancangan adalah dengan pembinaan jalan dan parit di sekitar Bandar George Town. Berdasarkan kepada laporan yang disediakan oleh En. T.A.L. Concannon bertajuk "Town Planning In Malaya" pada tahun 1958, terdapat tanda-tanda bahawa kenyataan rasmi yang pertama kalinya memperkenalkan perancangan bandar di negara ini berlaku pada tahun 1913. Ketua Setiausaha Pejabat Jajahan, Sir Edward Brockmen telah mengumumkan perlantikan Jawatankuasa Perancang Bandar yang berkuatkuasa bagi kawasan Kuala Lumpur dalam tahun berkenaan. Di dalam penubuhan Jawatankuasa ini, tiada Pegawai Perancang dilantik sehingga ke tahun 1920.

Perundangan awal yang berkaitan dengan perancangan bandar yang diperkenalkan adalah "Municipal Ordinan CAP 133/1913" dan "Town Improvement Enactment". Pada tahun 1921, dengan penubuhan Jabatan Perancangan Bandar selepas perlantikan Encik Charles C. Reade sebagai Pegawai Perancang Bandar Kerajaan yang pertama bagi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu. Pejabat pertama terletak di Bangunan Sekretariat di Jalan Raja, Kuala Lumpur. Dalam tahun 1923, Encik Charles C. Reade telah berusaha memperkenalkan perundangan untuk perancangan bandar. Usaha beliau berjaya apabila Enakmen Perancangan Bandar Bil. 19 yang merupakan undang-undang perancangan pertama diluluskan oleh Kerajaan Jajahan. Enakmen Perancangan Bandar yang telah digunapakai selama ini telah dipinda dan diluluskan oleh Majlis Persekutuan pada 28 Februari 1927.

Selepas peperangan iaitu sekitar 1948, aktiviti Jabatan diperluaskan bagi merangkumi kawasan-kawasan Lembaga Bandaran (Town Board) dan Majlis Bandaran (Municipal) di dalam Malayan Union. Di bawah Perjanjian Persekutuan 1948, Jabatan Perancangan Bandar Persekutuan dikekalkan sebagai satu badan penasihat dalam aspek perancangan. Berikutnya pada tahun 1949, Jabatan Perancangan Bandar mempunyai bangunan pejabatnya sendiri yang terletak di belakang Bangunan Sultan Sulaiman, Kuala Lumpur. Pejabat ini diketuai oleh Encik T.H.H. Hancock yang kemudiannya diganti oleh Encik Thomas Arthur Lawrence Concannon sebagai Pegawai Perancang Bandar Persekutuan pada tahun 1950. Aktiviti Jabatan meliputi penyediaan pelan-pelan pembangunan Kampung-Kampung Baru (1950-1954) dan perancangan Bandar Baru Petaling Jaya (1952-1953).

Selepas kemerdekaan pada 31 Ogos 1957, sistem perkhidmatan perancangan telah dijalankan berdasarkan kepda Sistem Dua Peringkat iaitu Persekutuan dan Negeri di bawah Senarai Bersama Perlembagaan Persekutuan. Mulai tahun 1958 hingga 1978, Jabatan-jabatan Negeri telah ditubuhkan bagi semua negeri di Semenanjung Malaysia dengan nama Jabatan Perancang Bandar dan Kampung Negeri.

Apa yang menarik perancang bandar berbanding arkitek, @ juru ukur bahan, Perancang bandar mempunyai Akta sendiri iaitu Akta Perancang bandar dan Desa 1976 (Akta 172), Perancang bandar juga mempunyai Jabatan Sendiri di bawah Kementerian Perumahan dan Kerajaan Tempatan iaitu Jabatan Perancangan Bandar & Desa serta Perancang bandar juga mempunyai 1 hari istimewa iaitu HARI PERANCANG BANDAR SEDUNIA yang di sambut di seluruh dunia.